Movie review score
Περί τίνος πρόκειται;
Ο Πωλ, ένας δεσμοφύλακας θανατοποινιτών, το 1935, περνάει τη χειρότερη ουρολοίμωξη της ζωής του, έχει να αντιμετωπίσει τις ιδιοτροπίες του Πέρσυ, ενός κακομαθημένου δεσμοφύλακα που έχει μπει με μέσον στο πόστο του και αντιμετωπίζει αρκετά συχνά την θανάτωση δια της ηλεκτρικής καρέκλας των τροφίμων της πτέρυγάς του. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ένας γιγαντιαίος μαύρος κατάδικος με καρδιά μικρού παιδιού, ονόματι Τζον Κόφι, έρχεται να προστεθεί στη λίστα των κρατουμένων. Πού να φανταστεί, όμως, ότι ο άνθρωπος αυτός, που έχει καταδικαστεί άδικα για δύο φόνους που δε διέπραξε, θα του αλλάξει τη ζωή; Γιατί ο Τζον, έχει ένα μοναδικό χάρισμα. Με μία κινήσή του μπορεί να γιατρέψει κάθε μορφής αρρώστια...
Ποια είναι η δική μου κριτική;
Υπέροχο. Είναι αυτό που λέμε ταινία με πραγματικό λόγο ύπαρξης. Από το πρώτο λεπτό σε καθηλώνει με την ερμηνεία και την κατάθεση ψυχής των βασικών πρωταγωνιστών. Ο Τομ Χανκς, σε έναν διαφορετικό ρόλο, είναι ένας προβληματισμένος και λίγο δυστυχισμένος δεσμοφύλακας. Ο μακαρίτης ο Μάικλ Ντάνκαν, που όσοι τον έχετε δει σε άλλες ταινίες, θα συμφωνήσετε πως η ηθοποιία του μπορούσε να συγκριθεί με το μπόι του, είναι καθηλωτικός. Σε κάνει να νιώσεις συμπόνια και την ανάγκη να τον βγάλεις από εκεί μέσα, να τον ελευθερώσεις από τον ίδιο του τον εαυτό. Βέβαια, τίποτε από όλα αυτά δε θα ήταν δυνατό, αν δεν υπήρχε το ομώνυμο βιβλίο του Stephen King, ενός συγγραφέα που χειρίζεται το συναίσθημα και την ανάγκη για παρηγοριά με τον τρόμο και το μυστήριο. Ακόμη μία από τις ταινίες που βασίστηκαν σε βιβλίο του και έγιναν instan classics.
Κανένα τελικό σχόλιο;
Χωρίς να αγγίζει βαθιά θρησκευτικά θέματα, εξερευνά το Θεό. Χωρίς να παρουσιάζει κάτι το θετικό, προβάλλει τον οπτιμισμό. Μιλώντας για το θάνατο, σε κάνει να χαμογελάς με τη σκέψη της ζωής.
